A
Admin
Yönetici
Yönetici
Aşklar havada uçuşur, Sevgi ise kök salar yüreğin derinlerine. İkisi arasında ince bir çizgi değil, Yediveren açan güllerin ayırt ettiği bir sır vardır. Aşk, sen nelere kadirsin? Sevgi, sen ne kadar kadirşinassın! Biriniz deli, Biriniz veli… Biriniz kurt, Diğeriniz kuzu. Aşk: sevginin coşup taşan hâli, Deli akan bir nehir gibi, Tutundu mu kolay bırakmaz. Ama gider… Er ya da geç. Oysa sevgi, Gönülden sevdin mi, Yüreğe düşen bir sedir ağacı gibi Köklenir, kalır. Huzur siner bedenine, Gözbebeklerinden Tüm hücrelerine. Aşkta akıl gider, Sevgide mantık gelir. Aşkta şüphe dolaşır, Sevgi huzur verir. Sevgi… Aşıksan eğer, Ruhunun çıplaklığına En güzel giysileri giydirir. Kendini seyrederken yakalarsın. “Bu muyum ben?” dersin. Hem içindeki, hem karşındaki Dünyaları güzelleştirir. Neler ekeriz birlikte… Neler biçeriz… İçimizdeki dağarcıktan Bir insan yaratırız. Belki de en çok Kendimizi severiz onda. Ve sonra bir gün… Her şey bittiğinde, O sihir bozulduğunda: “Ben bu yarattığımı mı sevdim?” dersin. Çünkü aşk, gelip geçen bir misafirdir. Kimi zaman kasırga gibi, Kimi zaman sadece bir esintidir. Oysa sevgi... Hatalarıyla birlikte sarar. Ne istediğini bilen, Ayağını yere basan bir duygudur. Bedeni değil, Yüreği seçer. Dokunmasa da, Temas etmese de, İçindeki en derin odaya girer. Orada, Sadece sana ait bir fotoğraf çeker… Ve o kareyi bir ömre çevirir. Her şey başka görünür artık: Ağaçlar, Çiçekler, Küçük bir serçenin gökyüzüne karışışı bile. Sevgi varsa gözlerinde, Dünya başka bir dil konuşur. Ve bir gün… Kendi kendine sorarsın: “Hay Allah, Bu sevgi nereden çıktı şimdi?” Benim için sevgi, Dünyamdaki en büyük değerdir. Karşılık beklemediğim, Hesap tutmadığım, Matematiği olmayan ama Karşılık gördüğünde, Güneşe kavuşmuş çiçek gibi Soluk aldıran bir mucizedir. Kutsaldır. Memleket gibidir. Yârdır… Yaşam iksiridir. Gönüllere şifadır. İçimizdeki orkestradır… Hangi telden istersen. Bir türkü olur bazen, Bir tutku… Bir dağ olur yaslandığın. Ve yolu daima güvene çıkar. Bugün, Sarıldım sevgime… Sevdiklerime. Dünyanın tüm kolları yetmedi, İçimdeki sevmelere. Zeus’unu çok seven Hera’dan selam olsun! Ey dünyalı, Az sonra uzayın derinliklerine doğru Bir yolculuğa çıkacağım. Haydi uzaylılar, El ele verelim! Birlikte atalım adımı... Yüreğimizle. Mekiklerimiz Ayağımızın ucunda, Ama gözümüzün içinde kalmasın. Bir, iki, üç… SEVGİLER! Bu bir yolculuk... Hem de koca bir HİÇ’liğe.