A
Admin
Yönetici
Yönetici
Kitap mı? Ne gerek var! Zaten "hayatın kendisi bir roman" değil mi? Üstelik onların hayatı sürükleyici; sabah işe geç kalıyor, öğlen trafikte sinirleniyor, akşam eve dönünce "dizi mi izlesek, makarna mı yesek?" ikileminde filozofik kararlar alıyorlar. Kitap neymiş! Eskiden her mahallede filozof bir deli bulunurmuş. Artık her mahallede bir kitap okuyucu kalmışsa iyidir. Modern çağın “kitap okumayan” vatandaşı, bir romanı eline aldığında sanki patlamaya hazır bir cihazı kurcalıyormuş gibi panik yapar. “Kaç sayfa bu ya?” cümlesiyle başlayan sorgu 300 sayfayı duyunca gözleri büyür ve “Ben hayatımda bu kadar kelimeyi yan yana görmedim,” diyerek bayılma numarası yapar. Öyle bir nesil olduk ki PDF görünce tansiyonu düşen, kitap kokusu alerji yapan insanlar türüyor. Kitapçıya girince yönünü kaybeden insanlar var. “Ablam bana kalın bir kitap ver” deyince kırtasiye sahibi sözlük uzatıyor. Kalın olsun ama az okusun, ne kadar mantıklı değil mi? İnsanlığın binlerce yıllık birikimini üç saniyelik TikTok videolarına sığdırmayı başaran bu mucizevî varlıklar, kitaplığa sadece dekor gözüyle bakar. Kitaplık onlar için arka fonda “entel” durmaya ve üstüne saksı koymaya yarar. O kitaplık toz tutar ama silinmez. Çünkü bilgiye de toza da dokunmazlar. Kitap okuyana "ne anladın?" diye soran kitle, dizide 172 bölüm entrika izleyip hâlâ "bu kadın neden öldü yaa?" diye sorabiliyor. Dizide birini 7 sezon boyunca zehirlemişler, hâlâ "kız kötü müydü iyi miydi çözemedim" diyebiliyor. Kitapta 10. sayfada karakterin ruhunu tanırsın, ama kimse o kadar bekleyemez; çünkü daha WhatsApp'tan "okundu" bilgisi bile sabır gerektiriyor. Eskiden bir eve gidince “kitaplığın nerede?” diye sorulurdu, şimdi “Wi-Fi şifren ne?” diye soruluyor. Bir zamanlar insanlar kitapla oturur, kitapla kalkardı. Şimdi insanlar kitapla özçekim yapıp “#reading” etiketiyle paylaşınca okumaya başladığını sanıyor. Kitap okumayan insan, beynini günde sadece zorunlu güncellemelerle çalıştırır. Dil gelişimi açısından on beş kelimeyle hayat sürer ve duygu derinliği en fazla “hmm, garip hissettim.”dir Biliyorum kitap okumayanlar bu yazıyı da okumayacak. O yüzden rahatça yazıyorum. Ama olur da göz gezdiren olursa, şunu bilin: Kitap okumak, dünyayı değiştirmez belki ama seni değiştirir. Zaten asıl mesele de o değil mi? Kitap okumayanlara selam olsun, siz hâlâ dizilerin 103. bölümünde "gerilim tırmanıyor" diyorsunuz, biz Dostoyevski’de 2. sayfada adamın ruhunu çözdük.