A
Admin
Yönetici
Yönetici
Hayli hareketli günler yaşıyoruz. Hemen sınırlarımızın ötesinde biri komşumuz İran, diğeri dost bilip sonradan dost olmadığını idrak ettiğimiz İsrail, “füze savaşları” ile birbirlerini yok etmeye çalışıyor. Elbette “Yahuda'nın eli kanlı çocukları” arkalarında onları destekleyen ABD olmasa kılını bile kımıldatamaz. Dayılarına güveniyorlar. ABD'ye gelince. Donald Trump'un başa geçmesi ve tek başına aldığı “absürd kararların” neticesinde başta Los Angeles olmak üzere birçok eyaletteki “başkaldırdılar” dünyanın jandarmasının prestijini hayli sarsmıştı. Donald Amca çareyi dünyanın yumuşak karnı Orta Doğu'yu bir kez daha karıştırarak ülkesindeki iç karışıklıkları “karartmak” istedi ve başardı. İşte bakın şu sıralarda ne Gazze'yi konuşuyoruz ne de ABD'deki iç savaşı. “Dünyanın efendileri (!)” işte gezegenimizi böyle yönetiyor. İş algıya kalmıyor, canlar gidiyor ülkeler harap oluyor. Şimdi herkes birbirine soruyor: “3.Dünya Savaşı çıkar mı?” Buna kimse çıkmaz ya da çıkar diyemez. Çünkü dünyanın kaderi, kendilerinden başkasını düşünmeyen, daha doğrusu “yedikleri hurmaların gün gelince kendi iktidarlarını tırmalamaması için” her türlü çılgınlığı yapacak kapasiteye sahip sözde iki liderin iki dudağının arasından çıkacak kelama mahkum. Bunların kim olduklarını tahmin etmişsinizdir. Biri, kendinden önce gelen İsrail liderlerine minnet okutturacak karakterde daha doğrusu “karaktersizlikte”, insan bile denemeyecek olan Benyamin Netanyahu, diğeri ikinci kez başkanı olduğu ABD’yi “kendi şirketi” sanıp, başına buyruk yöneten Donald Trump. Verdikleri kararlarını birbirini tutmadığı bu “iki eli kanlı adam”, korkarım dünyayı tümden bir savaş kaosuna sokmaz. Bu konuyu hemen Türkiye’nin tutumu ile kapatalım. Kuzeyinde ve güneyinde savaşlar yaşanan ülkemiz çok şükür ki, bir “istikrar adası” niteliğinde. Ancak, Orta Doğu’daki savaş ateşinin “dini” nitelik taşıması nedeniyle bizi de etkileyebileceği olası. Ben, dünya liderleri arasında önemli bir yeri olan ve sözü çoğu kez dinlenen Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın bu konuda da önemli bir rol oynayacağına inanıyorun. Allah ülkemizi kimsenin kazançlı çıkamayacağı bu savaş belasından korusun. *** Gelelim İzmir’e. İdrak ettiğimiz Kurban Bayramı öncesi büyük bir “grev dalgası” yaşayan İzmir’de bunun artçı sarsıntıları devam ediyor. CHP Genel Merkezi’nin devreye girmesi ile masaya oturan Büyükşehir ile sendika zoraki de olsa anlaştılar da eylemler sona erdi. Yoksa bayramda İzmir perişandı. Bunu ıskalamayan CHP, prestijinin hem “kendi belediyesi” hem de “arka bahçesi” sendika tarafından yerle yeksan edilmesini duruma resmen el koyarak önledi. Ancak bu mücadelenin bu uzlaşma ile noktalanmadığını herkes görüyor. İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay, belediye bütçesinin işçi ücretlerini oranında karşılamaya yetmeyeceğini, bunu sürdürülebilir olamayacağını her defasında söyleyerek, sendika ve emekçileri kendi şartlarına çekmeye çalışıyor. Ayrıca, grev sürecinde ortaya çıkan iddialar ve verilen sözler var. Bunları da “es geçmek” artık mümkün değil. Kamuoyunda gündeme geldiği için yazmakta mahsur görmüyorum. DİSK temsilcileri sendikacılar Memiş Sarı ve Ercan Gül’ün 50’ye yakın yakınının CHP’li belediyelerde çalıştıkları ve söz konusu isimlerin torpili ile oralara alındıkları iddia edildi. Başkan Tugay da bu kişileri işten çıkaracağı sözünü verdi. Elbette bendeniz kimsenin “işinden ve ekmeğinden edilmesini” asla tasvip etmem. Ancak böyle bir durumun ortaya çıkmasında “kızgınlıkla” söylenmiş laflar ve söz verilmiş olması önemli. Kısacası, İzmir’de Sayın Cemil Tugay’ı maalesef, ta baştan beri olduğu gibi “zor günler” bekliyor. Bir yanda para yok, diğer yanda yüksek talepli TİS’lerle başı dertte. 23 bin işçinin ardından önümüzdeki günlerde metro, tramvay, körfez vapurları işletmelerinde masaya oturulacak. Cemil Başkan’ın çok temkinli davranması gerekiyor. 1030 işçinin peyderpey işten çıkarılması ise büyük sorun. Anlaşılan dünyada savaş, İzmir’de savaş. Allah sonumuzu hayreylesin.