A
Admin
Yönetici
Yönetici
GÜNDEME BAKIŞ - Kooperatif soruşturması kapsamında tutuklanarak cezaevine gönderilen CHP İzmir İl Başkanı Şenol Aslanoğlu, anne ve babasının fotoğraflarını paylaşarak uzun bir yazı kaleme aldı ve şunları söyledi:
Cefakâr anam, babam; 82 yaşında, oğlunuzu cezaevi kapılarında beklemekte varmış kaderinizde. Allah uzun ömürler versin. Bu yaşta tekerlekli sandalyede, uzun uzun süren güvenlik aramalarından geçip, göz taramalarından geçip, demir parmaklıklı camın arkasında evladınla konuşmak zor, biliyorum. Sizlere bunları yaşatanlara lanet olsun.
Güzel anam, ben üniversitedeyken, gençken “Beni buralarda arama anne, kapıda adımı sorma, saçlarına yıldız düşmüş, koparma anne” şarkısını söylerken bir gün bunun başımıza geleceğini bilmezdim. Bugünlerde senin gibi yüzlerce ana, yavrusu için üzülüyor. Murat Çalık’ın anası hastane bahçelerinde bekliyor yavrusunu; kimi Şakran Cezaevi’nde, kimi Tekirdağ’da, kimi Silivri’de, kimi de senin gibi Buca Kırklar Cezaevi’nde bekliyor.
Tarih bugünleri yazacak, annem. Suçsuz yere, siyasi nedenlerle cezaevine atılan vatan evlatlarını ve onların ceza çeken ailelerini, elbet yazacak! Ben geldim 50 yaşıma, Murat Çalık benden büyük, aynı cezaevinde tutsağız. Bir ananın yavrusu kaç yaşında olursa olsun, o ananın yavrusudur. En çok onun yüreği yanar.
Annem, üzmeyesin kendini. Moralim iyi, sağlığım iyi. Bugünler geçecek; başımız dik, alnımız ak.
Attıkları hiçbir iftira tutmadı, anam. Kimse inanmıyor bunların yalanlarına. Gönlünü ferah tut. Elbet çıkacağız bu zindandan.
Biz bu vatanın evlatları, güzel günler görsün diye mücadele ettik, hâlâ ediyoruz. Bu ülkenin yaşlıları hak ettiği değeri görsün diye mücadele ediyoruz. Bu ülkenin gencine, yaşlısına verecek hiçbir şeyi kalmayan iktidar, bizlere saldırıyor. Gözaltına aldırıp hapse atıyorlar. Böyle iktidarda kalabileceklerini zannediyorlar, annem.
Bu iktidar, yaşlısının ve emeklisinin yüzüne bakmıyor, anam. Geldiklerinde insanlar geceden hastane sıralarına giriyorlardı, bu sıraları yok edeceğiz diye vaat ediyorlardı. Şimdi, vay hastaların hâline! Öyle gece sıraya girip hastane randevusu alabilirse, vatandaş öpüp başına koyacak. Randevu sistemi üzerinden vatandaşlarımız haftalar sonrasına, hatta aylar sonrasına bile randevu alamıyor. Kanser hastalarına aylar sonrasına “gel” diyorlar. Hastaları tedavi edeceklerine, “O güne kadar ölmezsen gel” diyorlar. Eskiden elimden tutardın, birlikte giderdik Dokuz Eylül Hastanesi’ne. Sabah erkenden gider, sıra alırdık. Gün içinde sıramız gelirdi, doktor muayene ederdi. O güzel günler geride kaldı, annem.
Ücretsiz, herkese eşit bir sağlık sistemi olmalı. Yoksul-zengin farkı olmadan her yurttaş sağlık sisteminden ücretsiz yararlanmalıdır. Bunların “eski sağlık sistemi kötüydü” dedikleri, anam, kötü bir sistem değildi. Bunların kurduğu sistem, kötünün de kötüsü, berbat bir sistem. Katkı payı diye bir şey getirdiler. Doktora mı göründün, doktorun muayene parasının bir kısmını emeklilik maaşından kesiyorlar. Ey hükümet, madem doktor parasını emekli cebinden ödeyecek, neden yıllarca sigorta için prim ödediler?
Güzel anam, sen MS hastasısın. Kıyamam sana, her gün bir avuç ilaç içiyorsun. Vefakâr babam, sen de kalp hastasısın, bypass olmuşsun, sen de her gün ilaç içiyorsun. Düzenli doktora gitmek zorundasınız. Bir tek emekli maaşınız var. Her ay o maaştan binlerce TL kesen iktidar utansın. Sistem utansın. Buna ses çıkarmayanlar utansın. Bu güzel ülkenin yaşlı nüfusu geçen yıl 520.000 artmış. Nüfusun %10,4’ten %11’e çıkmış. Yaşlı nüfusu artan bir millet olarak yaşlılarımız ile ilgili planlarımız ne? Koca bir hiç!
Yıllarca bu ülkeye hizmet etmiş, çalışmış, üretmiş; bu toplumu doyurmuş, korumuş, bize bakmış yaşlılarımız yaşlanınca onları kaderlerine mi terk edeceğiz? evde bakımları ne olacak? Sağlık sistemine erişimleri ne olacak? Sosyalleşmelerini nasıl sağlayacağız? Hiçbir yerde doğru düzgün bakım merkezi yok, geriatri merkezi yok. Utanmalılar ama bu iktidarda utanma duygusu da yok.
Rahmetli babaannem, akıllı, analitik düşünen insanlara “Londra kafalı” dermiş ya, sen gerçekten tanıdığım en Londra kafalı insanlardan biri oldun babam. Köy Enstitüsü sonrası kurulan öğretmen okulundan 1960’ta mezun olman sana ne çok şey katmış.
Cefakâr anam, babam; 82 yaşında, oğlunuzu cezaevi kapılarında beklemekte varmış kaderinizde. Allah uzun ömürler versin. Bu yaşta tekerlekli sandalyede, uzun uzun süren güvenlik aramalarından geçip, göz taramalarından geçip, demir parmaklıklı camın arkasında evladınla konuşmak zor, biliyorum. Sizlere bunları yaşatanlara lanet olsun.
Güzel anam, ben üniversitedeyken, gençken “Beni buralarda arama anne, kapıda adımı sorma, saçlarına yıldız düşmüş, koparma anne” şarkısını söylerken bir gün bunun başımıza geleceğini bilmezdim. Bugünlerde senin gibi yüzlerce ana, yavrusu için üzülüyor. Murat Çalık’ın anası hastane bahçelerinde bekliyor yavrusunu; kimi Şakran Cezaevi’nde, kimi Tekirdağ’da, kimi Silivri’de, kimi de senin gibi Buca Kırklar Cezaevi’nde bekliyor.
TARİH BUGÜNLERİ YAZACAK ANNEM
Tarih bugünleri yazacak, annem. Suçsuz yere, siyasi nedenlerle cezaevine atılan vatan evlatlarını ve onların ceza çeken ailelerini, elbet yazacak! Ben geldim 50 yaşıma, Murat Çalık benden büyük, aynı cezaevinde tutsağız. Bir ananın yavrusu kaç yaşında olursa olsun, o ananın yavrusudur. En çok onun yüreği yanar.
Annem, üzmeyesin kendini. Moralim iyi, sağlığım iyi. Bugünler geçecek; başımız dik, alnımız ak.
ATTIKLARI HİÇ BİR İFTİRA TUTMADI
Attıkları hiçbir iftira tutmadı, anam. Kimse inanmıyor bunların yalanlarına. Gönlünü ferah tut. Elbet çıkacağız bu zindandan.
Biz bu vatanın evlatları, güzel günler görsün diye mücadele ettik, hâlâ ediyoruz. Bu ülkenin yaşlıları hak ettiği değeri görsün diye mücadele ediyoruz. Bu ülkenin gencine, yaşlısına verecek hiçbir şeyi kalmayan iktidar, bizlere saldırıyor. Gözaltına aldırıp hapse atıyorlar. Böyle iktidarda kalabileceklerini zannediyorlar, annem.
O GÜZEL GÜNLER GERİDE KALDI
Bu iktidar, yaşlısının ve emeklisinin yüzüne bakmıyor, anam. Geldiklerinde insanlar geceden hastane sıralarına giriyorlardı, bu sıraları yok edeceğiz diye vaat ediyorlardı. Şimdi, vay hastaların hâline! Öyle gece sıraya girip hastane randevusu alabilirse, vatandaş öpüp başına koyacak. Randevu sistemi üzerinden vatandaşlarımız haftalar sonrasına, hatta aylar sonrasına bile randevu alamıyor. Kanser hastalarına aylar sonrasına “gel” diyorlar. Hastaları tedavi edeceklerine, “O güne kadar ölmezsen gel” diyorlar. Eskiden elimden tutardın, birlikte giderdik Dokuz Eylül Hastanesi’ne. Sabah erkenden gider, sıra alırdık. Gün içinde sıramız gelirdi, doktor muayene ederdi. O güzel günler geride kaldı, annem.
Ücretsiz, herkese eşit bir sağlık sistemi olmalı. Yoksul-zengin farkı olmadan her yurttaş sağlık sisteminden ücretsiz yararlanmalıdır. Bunların “eski sağlık sistemi kötüydü” dedikleri, anam, kötü bir sistem değildi. Bunların kurduğu sistem, kötünün de kötüsü, berbat bir sistem. Katkı payı diye bir şey getirdiler. Doktora mı göründün, doktorun muayene parasının bir kısmını emeklilik maaşından kesiyorlar. Ey hükümet, madem doktor parasını emekli cebinden ödeyecek, neden yıllarca sigorta için prim ödediler?
KIYAMAM SANA
Güzel anam, sen MS hastasısın. Kıyamam sana, her gün bir avuç ilaç içiyorsun. Vefakâr babam, sen de kalp hastasısın, bypass olmuşsun, sen de her gün ilaç içiyorsun. Düzenli doktora gitmek zorundasınız. Bir tek emekli maaşınız var. Her ay o maaştan binlerce TL kesen iktidar utansın. Sistem utansın. Buna ses çıkarmayanlar utansın. Bu güzel ülkenin yaşlı nüfusu geçen yıl 520.000 artmış. Nüfusun %10,4’ten %11’e çıkmış. Yaşlı nüfusu artan bir millet olarak yaşlılarımız ile ilgili planlarımız ne? Koca bir hiç!
Yıllarca bu ülkeye hizmet etmiş, çalışmış, üretmiş; bu toplumu doyurmuş, korumuş, bize bakmış yaşlılarımız yaşlanınca onları kaderlerine mi terk edeceğiz? evde bakımları ne olacak? Sağlık sistemine erişimleri ne olacak? Sosyalleşmelerini nasıl sağlayacağız? Hiçbir yerde doğru düzgün bakım merkezi yok, geriatri merkezi yok. Utanmalılar ama bu iktidarda utanma duygusu da yok.
Rahmetli babaannem, akıllı, analitik düşünen insanlara “Londra kafalı” dermiş ya, sen gerçekten tanıdığım en Londra kafalı insanlardan biri oldun babam. Köy Enstitüsü sonrası kurulan öğretmen okulundan 1960’ta mezun olman sana ne çok şey katmış.